муқобил

муқобил
[مقابل]
а
1. рӯ ба рӯ
2. зид, нақиз: муқобили… збш. аз ҷиҳати маъно зид; акси маънои…, антоними…: калимаи «гарм» муқобили «сард» аст
3. мухолиф, зидбаромада; аз муқобил аз рӯ ба рӯ, аз пеш; ба муқобили… а) рӯ ба рӯи…. рӯёрӯи…; б) бар зидди…; в) ба ивази…, дар бадали…; муқобил баромадан зиддият нишон додан, мухолифат кардан; муқобил гузоштан а) рӯ ба рӯи касе ё чизе мондани чизе; б) муқоиса кардани чизе бо чизе; муқобил истодан зид шудан, мухолифат кардан; муқобил шудан зид шудан; ба муқобили касе (чизе) баромадан изҳори зиддият кардан ба касе (чизе); мухолиф будан бо касе ё коре

Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. . 2008.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Смотреть что такое "муқобил" в других словарях:

  • обилѣ — (1*) нар. То же, что обильно: тако бо наидеть на нь ѡбилѣ бл҃гдть ст҃го д҃ха. (πλουσίως) СбТр XII/XIII, 86 об …   Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)

  • қобил — I [قابل] а 1. қобилиятнок, истеъдоднок, мустаид, лаёқатманд; қобили ҳунаре донистан касеро ба ҳунаре лоиқ ҳисоб кардан 2. лоиқ, сазовор, муносиб; қобили чизе (ё коре) а) сазовори (лоиқи) коре ё чизе, арзанда ба коре ё чизе: қобили мадҳ, қобили… …   Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • қобилӣ — I [قابلي] 1. қобилият, истеъдоднокӣ, лаёқат 2. қобил (3) будан, ҳалиму хушфеъл будан; гапдароӣ II [قابلي] :палави қобилӣ як навъ оши палав, ки ба болои гӯшту равған биринҷи хомро андохта ҷӯшонда мепазанд …   Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • мутақобил — [متقابل] а. дар муқобили якдигар, рӯ ба рӯи ҳамдигар; таъсири мутақобил таъсиргузаронӣ ба ҳамдигар; ҷараёни мутақобил ҷараёни ба ҳам зид …   Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • ноқобил — [ناقابل] белаёқат, беқобилият; ноӯҳдабаро, беҳунар; беистеъдод; фарзанди ноқобил фарзанди бефаросат ва ноӯҳдабаро; бачаи гарданшах, гапнодаро …   Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • ноқобилӣ — [ناقابلي] белаёқатӣ, беқобилиятӣ; ноӯҳдабароӣ, беҳунарӣ; беистеъдодӣ …   Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • обилитисѧ — ОБИЛ|ИТИСѦ (1*), ЮСѦ, ИТЬСѦ гл. Преобладать, превосходить: писмѧ ѹступаѥ(т). д҃хъ обилитсѧ. стѣни мимотеку(т). истина приходи(т). (πλεоνεκτεῖ) ГБ XIV, 3а …   Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)

  • обиловати — ОБИЛ|ОВАТИ (6*), ОУЮ, ОУѤТЬ гл. 1. Изобиловать: и азъ ѿверзу вамъ хлѧбi нб(с)ны˫а. и ѿвращю ѿ васъ гнѣвъ мои. дондеже все ѡбилуеть вамъ. и не имуть изнемощи виногради ваши. ни нивы. ЛЛ 1377, 57 (1068); то же ЛИ ок. 1425, 63 (1068); || быть… …   Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)

  • обилетить — обил етить, ечу, етит …   Русский орфографический словарь

  • обилетиться — обил етиться, ечусь, етится …   Русский орфографический словарь


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»